کنترل گاز آمونیاک در مرغداری

چگونه طوطی ملنگو را رام کنیم؟

هفته اول پس از خرید طوطی :
هفته اول خیلی مهم هست و حتما باید توجه داشته باشید که طوطی در این زمان در بدترین حالت روحی و جسمی قرار دارد و هر گونه پرخاش و تندخویی طبیعیست ، باید تا حد ممکن فاصله خود را حفظ کنید و با نرمی و لطافت با طوطی برخورد کنید.
در این مدت سعی کنید به آرامی هر روز ظرف های آب و غذا را عوض کنید (حتی اگر پر بود) و کف قفس رو تمیز نگه دارید. تا با دست شما آشنا شده و بداند که شما به او آزاری نخواهید رساند.
غذا های مقوی به او بدهید ، چون در شرایت سختی قرار دارد و به شدیت ضعیف است.
غذا هایی مثل سیب ،ذرت پخته یا بلال ،شاهدانه و تخمه ، سبزیجات و کلم بروکلی بسیار مقوی است سرشار از مواد معدنی هستند.

هفته دوم :
همچنان همان کار های روزانه را تکرار کنید سعی کنید به قفس نزدیکتر باشید و روزانه حد اقل 10 دقیقه در فاصله 40 سانتیمتری از قفس بنشینید و اگر دوست داشتید با او صحبت کنید. مثلا بگویید : چقدر تو خوشگلی ، عزیزم ،مهربون ، دوست دارم و... طوطی ها محبت شما رو در این کلمات درک میکنند و آرام میشوند. یکبار این کار را انجام دهید تا مطمعن شوید.

هفته سوم:
خواهید دید پس از گذشت هفته دوم طوطی به شما عادت کرده و احساس آرامش بیشتری میکند. سعی کنید دستتان را بالای قفس قرار دهید و چند دقیقه در هما وضعیت نگه دارید. و باز هم همان کار های روزانه را تکرار کنید.

هفته چهارم:
حالا نیاز به کمی سنگ دلی دارید ، شب ساعت 11 تمام غذا های طوطی بجز آب را بردارید و فردا ساعت 12 تا 2 توسط میوه یا غذایی که میدانید خیلی به آن علاقه دارد به سمتش بروید.
بهتر است از غذا های بزرگتر استفاده کنید ، مثل سیب قرمز (با پوست).
غذا را در دست گرفته و خیلی آروم دستتان را وارد قفس کنید و به آرامی به او نزدیک شوید تا کمی بخورد.اگر در خورد غذا ممانعت کرد. تلاش بی فایده است ، پس بیشتر آذارش ندهید و توجه داشته باشید که ظرف غذا رو درجا داخل قفس نگذارید ! پس از نیم ساعت ظرف های غذا را به قفس منتقل کنید و همین کار را به همراه دیگر کار های روزانه تکرار کنید تا بالاخره به دست شما عادت کند.
مراحل هفته چهارم رو گاها میشه در هفته سوم هم انجام داد.

هفته پنجم:
حالا طوطی با شما آشنا شده و میداند شما برای او یک تحدید جدی به حساب نمیایید ولی همچنان خطرناکید ! حالا وقد چیدن بالها فرا میرسد. خوب اینکار سلیقه ایست وخیلی ها این کار رو انجام نمیدهد. این کار پرنده رو کمی مطیع تر میکند و از خطرات احتمالی جلوگیری میکند.
خطرات احتمالی: ترسیدن و بال زدن و در نهایت برخورد با دیوار ، آینه و وسایل منزل و در آخر خونریزی داخلی و مرگ ! یا رفتن داخل پره های پنکه ، نشستن روی بخاری و ورود به شومینه یا و و و ...

از این هفته به بعد تازه کار شما شروع میشود که علاوه بر کار های روزانه ، به صبر صبر صبر و تلاش به نزدیکی بیشتر نیاز است که خوب حالا شما استاد شده اید و از این به بعد به مهربانی ، صبر و خلاقیت شما در تربیت بستگی دارد ، شاید طوطی شما بتواند خارقلاده ترین طوطی دنیا شود !

علائم بیماری پرندگان چیست؟

خارج شدن مدفوع از حالت طبیعی:
تغییر رنگ مدفوع می تواند به دلیل غذای پرنده نیز باشد.با این حال اگر مدفوع پرنده زرد,قهوه ایی تیره,قیری یا سیاه باشد,ممکن است نشان دهنده خون ریزی داخلی باشد.

خون ریزی داخلی مشکل بسیار جدی است که می تواند موجب مرگ پرنده شود و در چنین شرایطی شما باید فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

همچنین اگر مدفوع بسیار سفت یا ابکی باشد,می تواند برای پرنده مشکلات زیادی را ایجاد کند.

پر های ژولیده:
ژولیده بودن پرهای پرنده می تواند نشان دهنده مشکلات تنفسی یا احتلالات داخلی باشد.همچنین می تواند نشانه کاهش وزن(که می تواند منجر به مرگ پرنده شود) نیز باشد!اگر پرهای پرنده شما بیش از چند روز حالت غیر عادی و ژولیده داشت,در اولین فرصت به دامپزشک مراجعه کنید.

ابریزش از چشم

آبریزش اشک یا ترشحات از چشم پرنده می تواند نشانه بیماری های تنفسی,عصبی و یا عضلانی باشد.این نیز یکی از علائم خطرناک و جدی است که نیاز به معاینه و تشخیص دقیق دامپزشک دارد.

تنفس با دهان باز:

متاسفانه,مشکلات و بیماری های تنفسی رایج ترین و جدی ترین مشکلات سلامتی در پرندگان خانگی محسوب می شوند.اگر شما دیدید که پرنده با دهان باز تنفس می کند و در حال استراحت است,جای نگرانی نیست زیرا برخی از پرندگان هنگام استراحت با دهان باز تنفس می کنند . 

اما اگر این علامت چند بار تکرار شد و پرنده به صورت مکرر با دهان باز تنفس کرد,باید او را نزد دامپزشک ببرید.

این یکی از جدی ترین و خطرناک ترین علائم بیماری در پرندگان است و به معاینه و بررسی دقیق نیاز دارد.حتی احتمال بستری شدن پرنده در بیمارستان نیز وجود دارد.

پرهای کثیف:
اصولا پرندگان حیوانات تمیزی هستند و معمولا هر روز با منقار و زبان خود پرهای خود را تمیز می کنند.آن ها همیشه پر های خود را تمیز نگه می دارند.

اگر شما متوجه شدید انتهای پرهای پرنده یا پرهای کفل او کثیف یا به هم چسبیده به نظر می ایند,پرنده را به دامپزشک ببرید زیرا ممکن است بیمار شده باشد.

دلیل به هم چسبیدگی یا کثیفی پرها می تواند اسهال نیز باشد.

بعد از دیدن این علامت در پرنده خود,هر روز غذا و مدفوع پرنده خود را از نزدیک و با دقت بررسی کنید و در صورت مشاهده هر گونه تغییر,در اسرع وقت پرنده را نزد دامپزشک ببرید.

کاهش وزن:

بسیاری از پرندگان بیمار,وزن خود را از دست می دهند اما سعی می کنند آن را پنهان کنند.کاهش وزن نه تنها می تواند نشانه یک بیماری خطرناک باشد,بلکه می تواند سلامتی پرنده شما را نیز تحدید کند.

کاهش وزن باعث ضعیف شدن پرنده و ایجاد اختلال در عملکرد اعضای بدن او می شود.

وزن پرنده خود را مرتبا چک کنید و اگر متوجه کم شدن وزن او شدید به دامپزشک اطلاع دهید.به یاد داشته باشید رژیم غذایی نا درست و نا متعادل نیز می تواند باعث کاهش وزن پرنده شود.

تغییر در صدای پرنده:
مانند انسان ها,پرندگان نیز موجودات بسیار پر حرف و پر سر و صدایی هستند.به صدای پرنده خود به دقت گوش دهید به طوری که تون صدای او را به خوبی بشناسید.

اگر با رفتار و عادات و... پرنده خود بیشتر آشنا شوید,خیلی راحت تر می توانید از بروز مشکلات جلوگیری کنید!اگر متوجه تغییر در فرکانس یا تون صدای پرنده خود شدید,با دامپزشک تماس بگیرید و در صورت مشاهده علائم دیگر,پرنده را برای معاینه به کلینیک دامپزشکی ببرید.

تکان دادن دم:

مانند علائم دیگر,تکان دادن یا بالا بردن دم به سمت بالا می تواند نشانه یک بیماری حطرناک باشد.تکان دادن دم می تواند نشانه عفونت تنفسی باشد.پرندگان بر خلاف انسان ها دیافراگم که قفسه سینه را از ناحیه شکم جدا می کند ,ندارند و عضلات درون دم باعث گسترش و چرخش بهتر هوا در ریه پرنده می شوند.اگر پرنده دچار مشکلات تنفسی شده باشد,عضلات دم نمی توانند کار خود را به خوبی انجام دهند و به همین دلیل پرنده مجبور است مرتبا دم خود را تکان دهد.اگر شما این نشانه را در پرنده خود مشاهده کردید باید فورا به دامپزشک اطلاع دهید.عدم توجه به این علامت و عدم تشخیص علت ان,می تواند زندگی پرنده شما را به خطر بندازد.

تشخیص زود هنگام_کلید درمان:
یک علامت از بیماری,می تواند باعث مرگ پرنده شما شود اما در صورت تشخیص زود هنگام, می توانید زندگی پرنده خود را نجات دهید.به یاد داشته باشید حتی یک علامت ساده و مختصر می تواند در یک چشم بر هم زدن به تحدید بسیار جدی تبدیل شود.

پرنده خود را هر روز زیر نظر داشته باشید و مطمئن شوید علائمی از عفونت یا بیماری در او وجود ندارد.

در صورت مشاهده هر گونه تغییر در رفتار یا بدن پرنده,فورا با دامپرشک تماس بگیرید.

آشنایی با نقش پروبیوتیک‌ در تغذیه دام و طیور

به ترکیبی از خوراکی های که قابل هضم و جذب نیستند پروبیوتیک‌ گفته می شود. مکمل پروبیوتیکی، شامل یک یا چند سویه سلول میکروبی است که قادر به تداوم زیستن یا تکثیر شدن درون روده فرد میزبان را دارد.

پروبیوتیک‌ به معنای “برای زندگی” است و در نقطه مقابل آنتی‌بیوتیک “علیه زندگی” قرار دارد. پروبیوتیک‌ها مکمل میکروبی زنده خوراکی هستند که سبب بهبود توازن میکروبی روده می‌گردند. 

مکمل پروبیوتیکی، شامل یک یا چند سویه سلول میکروبی است که قادر به تداوم زیستن یا تکثیر شدن درون روده فرد میزبان را دارد. برخی از سویه‌های ساکارومایسس سرویسیهو قارچ‌ها (آسپرژیلوس اُریزا)، پروبیوتیک به شمار می‌روند.

دستگاه گوارش تمام حیوانات در زمان تولد، استریل است و وقتی در تماس با مادر و محیط قرار می‌گیرند، فلور میکروبی در دستگاه گوارش آنها استقرار پیدا می‌کند. 

میکروارگانیسم‌های مفید آنزیم‌هایی تولید می‌کنند که سبب کامل شدن توان دستگاه گوارش میزبان شده و به عنوان سدی در برابر پاتوژن‌ها عمل می‌کنند.

بیشتر بدانیم: افزودنی‌های غذایی یک ایده جدید جهت بهبود ارزش غذایی و راندمان تولید در صنعت طیور

مکانیسم‌های اثر باکتری‌های مفید به شرح ذیل اعلام گردیده است:

1. اتصال به دیواره دستگاه گوارش و ممانعت از تشکیل کلنی توسط میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا

2. خنثی‌سازی سموم تولید شده در دستگاه گوارش (توسط پاتوژن‌ها)

3. دارای فعالیت باکتری‌کشی هستند. لاکتوباسیل سبب تخمیر لاکتوز به اسید لاکتیک می‌گردد و بدین ترتیب با کاهش pH سبب تخریب باکتری‌های مضر می‌گردند.

4. ارتقای سطح ایمنی بدن میزبان

میکروارگانیسم‌هایی که خاصیت پروبیوتیکی دارند:

بعضی از مهم‌ترین نمونه‌های آن شامل لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس بایفیدوس، 

لاکتوباسیلوس بلغاریکوس، لاکتوباسیلوس کازئی، لاکتوباسیلوس فرمنتوم، لاکتوباسیلوس لاکتین، 

آسپرژیلوس اُریزا، استرپتوکوکوس فاسیوم و ساکاروکایسس سرویسیه هستند

رفتارشناسی پرنده مینا

مینا پرنده ای عادت پذیر است. زیستگاه طبیعی آن مناطق پست و کم ارتفاع است اما در حال حاضر در سراسر دنیا پراکنده شده است و می توان آن را به راحتی در بسیاری از پارک ها و باغ های داخل شهر مشاهده کرد.

 این پرنده در صورت مزاحمت از طرف انسان به درختان نزدیک پناه می برد و شروع به کشیدن جیغ های بلند و خشن می کند. مینا پرنده ای ستیزه جو است و سریعاً با همنوعان خود درگیر می شود، اما این درگیری ها ندرتاً باعث صدمه دیدن آن ها می شود.

در خارج از فصل تولید مثل مینا روز را در گروه های چهار تا پنج عددی می گذراند و هنگام غروب به سوی درختان نزدیک پرواز می کند تا شب را همراه با گروه خویش بر روی آن بگذراند. در هنگام شب نیز مینا پر سر و صدا است و با صدای بلند چهچهه می زند.

 بهتر است همیشه یک پرنده را به تنهایی در یک قفس نگهداری کرد و در صورت اطمینان از نر و ماده بودن می توان یک جفت از آنها را در یک قفس مناسب و جادار نگهداری کرد اما به هیچ وجه توصیه نمی شود که چند قطعه از آن را در یک قفس نگهداری کرد، زیرا این کار معمولاً باعث درگیری بین پرندگان می گردد.

رفتارشناسی مینا در حقیقت آشنایی با مجموعه ای از رفتارهای طبیعی پرنده در حالت های مختلف است و در زیر برخی از رفتارهای پرنده در داخل قفس آورده شده است:

۱-در هنگام آب خوردن پرنده منقار خود را درون ظرف آب نموده و مقداری آب در دهان ذخیره می نماید و سپس سر خود را بالا می گیرد تا بتواند آب جمع شده در دهان را پایین بدهد

۲- مینا عادت دارد که با منقار خود پرهای مناطق مختلف بدن خود را تمیز کند و معمولاً این کار را پس از حمام کردن انجام می دهد. چنانچه پرنده این کار را پی در پی و با عصبانیت و به مدت طولانی انجام دهد باید به آلودگی قارچی یا انگلی پرنده شک کرد.

۳- مینا عادت دارد که سر و گردن خود را با یک پا بخاراند، معمولاً برای این کار پرنده یکی از پاهای خود را بالا برده و سعی می کند که جاهای مختلفی از بدن خود را بخاراند. این رفتار در دوره پرریزی و یا هنگامی که پرنده بدن خود را تمیز می کند رفتاری طبیعی به شمار می رود.

۴- مینا حمام کردن را دوست دارد و برای حمام کردن ابتدا سر خود را وارد ظرف آب خیس نموده و سپس تلاش می کند تمامی پرهای خود را خیس کند. در روزهای گرم تابستان پرنده دوست دارد که لااقل دوبار در روز حمام کند. پس از حمام کردن پرنده سعی می کند با تکان خوردن و افشاندن پر و بال خود را در معرض هوا قرار داده و یا این که با منقار خود به خشک کردن پرهای خیس بدن بپردازد.

۵- مینا هر از چندی اقدام به عطسه کردن می نماید و این کار طبیعی و متداول است و چنانچه پرنده در معرض اشیا تحریک کننده قرار گیرد عطسه می کند و گاهی اوقات نیز بعد از حمام کردن عطسه می کند. اگر عطسه به صورت مکرر و همراه با سرفه باشد در این صورت باید توجه داشت که این امر ممکن است به علت بسته بودن بینی و مجاری تنفسی پرنده رخ داده باشد که در این صورت باید به بیماری تنفسی مشکوک شده و پرنده را برای معاینه به نزد دامپزشک برد.

۶- مینا عادت دارد برای رفع خستگی هر از چندی یک ساق پا و یک بال خود را دراز کند و سپس آنها را جمع کرده و ساق پا و بال دیگر را دراز می کند.

۷- مینا عادت دارد که هر از چندی خمیازه بکشد و برای این کار اقدام به باز کردن دهان خود می نماید

۸- در هنگام خوابیدن و یا استراحت پرنده سعی می کند که نشیمنگاه خود را بر کف قفس بگذارد و سر خود را بین شانه های خود فرو برد و پرنده ممکن است این کار را نه تنها در هنگام شب ببلکه در وسط روز نیز انجام دهد، از این رو نباید بی جهت مزاحم استراحت پرنده گردید.

فواید تخم بلدرچین چیست؟

 

تخم بلدرچین بعنوان یک بمب ویتامینی و تغذیه ای

اگر به دنبال یک ماده غذایی با ارزش و سالم هستید تخم بلدرچین مصرف کنید

تخم بلدرچین نسبت به تخم مرغ ، 5 برابر فسفر، 7برابر آهن، 6برابر ویتامینB12 و 15 برابر ویتامینB2 دارد (هرچند اندازه ی یک تخم مرغ حدود 5 برابر تخم بلدرچین است).

تخم بلدرچین منبع غنی اسید چرب امگا3 است که برای تقویت هوش و حافظه بسیار مفید می­باشد.

کلسترول در تخم بلدرچین نسبت به تخم مرغ بسیار کمتر است.

 ازآنجایی که بلدرچین در برابر بیماریهای مختلف بسیار مقاومتر از مرغ است، پرورش بلدرچین بدون استفاده از هیچ گونه دارو و آنتی بیوتیکی انجام می شود،

 بنابراین گوشت و تخم بلدرچین محصولاتی کاملا ارگانیک و سالم هستند که هیچ گونه ذخیره ی داروئی مضر برای مصرف کننده در بافت خود ندارند

۹ خاصیت تخم بلدرچین

۱- تخم بلدرچین باعث ایجاد متابولیسم بهینه در سلولهای بدن می‌شود و بهترین نوع پروتئین و چربی را دارد.

۲- تخم بلدرچین برای با هوش شدن جنین در دوران بارداری بسیار مؤثر است.

۳- تخم بلدرچین موجب بهبود اشتها در اطفال کم اشتها شده ومناسب برای سنین رشد کودکان ونوجوانان است.

۴- تخم بلدرچین به تنظیم سیکل خواب کمک میکند.

۵- تخم بلدرچین سبب افزایش مقاومت کلی بدن میشود.

۶-تخم بلدرچین در تنظیم سیستم عصبی، قلبی و گوارشی و درمان بیماری تشنج مؤثر است.

۷-تخم بلدرچین برای افراد مسن بسیار مفید است و سبب استحکام عضلات و استخوان‌ها میشود.

۸- تخم بلدرچین سبب بهبود میل و توان جنسی میشود.

۹- تخم بلدرچین حساسیت ایجاد نمیکند.

جنبه‌های دارویی و درمانی تخم بلدرچین

۱- تخم بلدرچین برای درمان بیماری‌های کبدی، کلیوی، کم خونی، آسم، سل، ناتوانی جنسی، استرس و بازسازی بدن پس از جراحی یا زایمان توصیه میشود.

۲-مصرف تخم بلدرچین در مادران شیرده باعث منظم شدن سیستم عصبی، قلبی و گوارشی بدن و افزایش شیر میشود.

۳-مصرف تخم بلدرچین به دلیل حجم کم و میزان بالای پروتئین آن برای ورزشکاران بخصوص بدنسازان عزیز توصیه میشود.

۴- تخم بلدرچین به دلیل کامل بودن و نداشتن هیچ تأثیر سوئی بر شیر خواران به عنوان بهترین مکمل دوران شیردهی توصیه میشود.

۵- ماسک سفیده تخم بلدرچین همراه عسل (برای پوستهای چرب و زرده با عسل برای پوستهای خشک) باعث طراوت و شادابی و رفع چین و چروک و لکههای پوست میشود.

رفع کم خونی در کودکان با تخم بلدرچین

اگر در بین مواد غذایی به دنبال ماده ای با ارزش و سالم هستید، توصیه می کنیم تخم بلدرچین مصرف کنید . این ماده غذایی سرشار از انواع ویتامین هاست و برای کودکان حتی میتواند بهتر از تخم مرغ باشد.

تخم بلدرچین واکنش های حساسیتی و آلرژی زایی کمتری نسبت به تخم مرغ دارد فلذا در کودکانی که به تخم مرغ حساسیت نشان  می دهند ممکن است در مورد تخم بلدرچین با مشکلی مواجه نشوند

خواص تخم بلدرچین برای کودکان

- تخم بلدرچین سرشار از ویتامین های A، B1، B2، B6، B12 و ویتامین D، آهن، منیزیم، روی، مس، فسفر می باشد فلذا در کودکان مبتلا به کم خونی ها و کودکانی که دچار فقر اهن و کمبود ویتامین دی می باشند توصیه می شود.

- تخم بلدرچین نسبت به تخم مرغ از نظر سالمونلا (سالمونلا باکتری گرم منفی است که در جوجه ها و تخم مرغ ها معمولاً وجود دارد. سالمونلا عامل یکی از شایعترین مسمومیتهای غذایی 

میباشد) ایمنی بیشتری داشته و تخم بلدرچین از آن جهت در برابر سالمونلا ایمنی دارد زیرا دمای بلدرچین یک درجه حرارت بدن بالاتر از مرغ است و در این درجه سالمونلا نمی تواند زنده بماند

آشنایی با دانه ذرت در تغذیه طیور

گفته می شود جزو خانواده غلات می باشد. از نظز فنوتیپی یا شکل ظاهری سه نوع دانه ذرت وجود دارد که شامل دانه ذرت سفید رنگ، دانه ذرت زرد رنگ و دانه ذرت قرمز رنگ می باشد.

 در کشور ایران از دانه ذرت زرد رنگ برای تغذیه دام و طیور استفاده می شود. دانه ذرت جزو مواد انرژی زای جیره طیور محسوب می شود. 

از نظر گیاهشناسی دانه ذرت از دو بخش پری کارپ و مغز دانه ساخته شده است. پری کارپ همان پوسته دانه می باشد که وظیفه محافظت از دانه ذرت را بر عهده دارد.

 به طوریکه پری کارپ دانه ذرت را در برابر عوامل مهاجم بیرونی و میکروارگانیسم های پاتوژن محافظت می کند.  مغز دانه ذرت نیز از دو بخش آندوسپرم و جنین(رویان) ساخته شده است. 

ارزش انرژی زایی دانه ذرت به نشاسته موجود در آندوسپرم که به طور عمده آمیلوپکتین می باشدو جوانه آن که بیشترین مقدار روغن ذرت در آن جای دارد بستگی دارد. 

دانه ذرت در شرایط عادی نزدیک به ۸٫۸ درصد پروتیین دارد . زئین پروتین  اصلی دانه ذرت می باشد که متاسفانه ترکیب اسیدهای آمینه آن برای تغذیه طویر مناسب نمی باشد. 

عمدتا از ذرت درجه ۲ در تغذیه دام و طیور استفاده می نمایند. در ذرت درجه ۲ درصد دانه های شکسته نباید بیش از ۵ درصد باشد. 

همچنین مقدار مواد خارجی دانه ذرت درجه ۲ نیز نباید از ۵ درصد فزونی یابد. وجود مواد خارجی در دانه ذرت می تواند میزان انرژی قابل متابولیسم دانه ذرت را کاهش بدهد

در حالی که ذرت درجه ۲، دانه استاندارد برای تغذیه دام و طیور می باشد اما متاسفانه در اغلب موارد به علت برخی از شرایط همچون جمع آوری و نگهداری نامناسب، دانه درت با درجه پایین تر در دسترس مرغداران و دامداران قرار می گیرد. 

متاسفانه بین ارزش غذایی و درجه بندی دانه ذرت یک رابطه ای برقرار است به طوری که با کاهش درجه ذرت ، کیفیت و میزان انرزی زایی آن کاهش پیدا می کند.

همچنین باید به این تکته اشاره کرد که با افزایش تعداد دانه های شکسته در دانه ذرت ، احتمال آلودگی با مایکوتوکسین ها نیز افزایش پیدا می کند. 

از مایکو توکسین های مهم که دانه ذرت یافت می شود می توان به آفلاتوکسین و زیرالنون اشاره کرد. زیرالنون (Zearalenone ) می تواند با ویتامین D3 جیره ترکیب شود و در نتیجه باعث بروز مشکلاتی در پوسته تخم مرغ و یا اسکلت (استخوان) پرندگان شود. 

در صورت پایین بودن میزان آلودگی ، تجویز ویتامین D3 محلول در آب آشامیدنی چه بسا مفید باشد. همچنین به نظر می رسد که استفاده از سیلیکات های آلومینیوم موجب تخفیف عوارض ناشی از مقادیر کم آفلاتوکسین در جیره می شود

اندازه مطلوب دانه های آسیاب شده برای دسته های مختلف طیور مورد بحث می باشد. . در حالی 

که آسیاب کردن نرم برای ساختن پلت مطلوب تر می باشد اما این وضعیت برای جیره هایی که به 

صورت پودر ی مصرف می شوند سبب کاهش مصرف خوراک می شود.

 به نظر می رسد که آسیاب نرم تر سبب افزایش انرژی قابل متابولیسم در پرندگان با سن کمتر از سه

 هفتگی می شود . در حالی که برای پرندگان مسن تر آسیاب درشت تر مطلوب می باشد

همه چیز درباره آبله پرندگان

آبله پرندگان ، نوعی بیماری ویروسی است که رشد آهسته ایی را در طول روند بیماری دارد . این بیماری بطور معمول با ضایعات و پلاکهای موجود بر روی حلق شناخته میشود . آبله پرندگان ، سبب بیماری مرغها ، کبوتران ، بوقلمون و قناری ها میشود . این بیماری در سراسر جهان پراکنده شده است 

شیوع این بیماری بین 10 تا 95 درصد میباشد . این درحالیست که تلفات آبله معمولا محدود بوده و بین 0 تا 500 درصد میباشد . 

بیماری فوق ، در میانخراشیدگی های پوست و زخم ها یا در مجاری تنفسی ایجاد میشود . انتقال بیماری آبله بطور معمول توسط پرندگان ، مدفوع و پشه ها ( برای 6 هفته )صورت می پذیرد .
 ویروس عامل این بیماری برای مدت ها در محیط باقی می ماند . 

میزان بروزاین بیماری در خروسها بیشتر از مرغهاست . دلیل این امر را میتوان در گرایش بیشتر خروسها به جنگیدن جستجو کرد . 

تحت چنین شرایطی ، آسیبهای پوستی بیشتر شده و احتمال بروز بیماری نیز افزایش می یابد . 

دوره بیماری آبله باتوجه به نوع و گونه پرنده درگیر ، در حدود 14 روز میباشد

نشانه ها :

وجود جوش و همچنین زخمهایی بر روی تاج و ریش .
ضایعات کازئوس بر روی دهان ، حلق و همچنین نای .
افسردگی .
کاهش اشتها .
کاهش رشد .
 کاهش تولید تحم مرغ .

نشانه های پس از مرگ :
بروز پاپول که تبدیل به وزیکل شده و سپس پوستول پدید می آید .
وجود زخمهای گسترده .
در فرم دیفتریک بیماری ، پلاکهای کازئوس در دهان ، حلق ، نای و محوطه حفره بینی پدید می آید .
 وجود گنجیدگی های داخل سیتوپلاسمی ( اجسام بولینگر ) با اجسام اصلی ( اجسام بورل ) در معاینات میکروسکوپی .

تشخیص :
با توجه به تاریخچه بیماری و نشانه ها و ضایعات ، میتوان به تشخیص اولیه دست یافت . اما تشخیص قطعی را بایستی پس از بررسی گنجیدگی های داخل سلولی در مقاطع بدست آمده و همچنین جداسازی عامل بیماری ( تولید پوک درغشای کوریوآلانتوئیک ) ابراز کرد .
توجه داشته باشید که این بیماری را بایستی از بیماریهایی چون تریکومونیازیس یا صدمات فیزیکی پوست جدا نمود

 درمان :

متاسفانه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد . اما واکسیناسیون پرندگانی که هنوز درگیر نشده اند مفید واقع خواهد شد . 

این نوع واکسیناسیون ، بطور معمول توسط سویه های ماکیان و با روش wingweb صورت می پذیرد . از سوی دیگر ، درصورتی که احتمال عفونت ثانویه وجود دارد ،استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف پیشنهاد میشود .

پیشگیری :

با استفاده از واکسیناسیون پرندگان ( بجز قناری ) میتوان از بروز اینبیماری جلوگیری کرد . این نوع واکسیناسیون در طیور صنعتی ، قبل از تولیدپیشنهاد میشود . واکسیناسیون بوقلمونها در سن 2 تا 3 ماهگی در ران پرندهصورت می گیرد .

تاثیرات واکسن را نیز بایستی 7 تا 100 روز پس از واکسیناسیون بررسی کرد .این در حالیست که بر طبق گزارشات صورت گرفته ، ایمنی متقاطع بسیار خوبی میان سویه های ویروسی مختلف این بیماری وجود دارد .

وظیفه اسیدهای آمینه در تغذیه طیور چیست؟

نقش اسیدهای آمینه در تغذیه طیور چیست ؟ آیا اسیدهای آمینه فقط نقش ساختمانی دارند؟ آیا اسیدهای آمینه در تغذیه طیور فقط وظیفه ساخت عضلات و تکثیر سلولی را بر عهده دارند ؟

۱- متیونین اولین اسید آمینه محدود کننده در جیره های بر پایه ذرت و سویا می باشد. کمبود متیونین در جیره طیور میتواند باعث افزایش مصرف خوراک در طیور تخمگذار شود. 

بنابراین اگر می خواهید ضریب تبدیل مناسبی در گله داشته باشید حتما به سطح متیونین و مجموع متیونین و سیستئین جیره توجه کنید. اگر مقدار متیونین جیره طیور کاهش یابد در آن صورت مصرف خوراک و در نتیجه ضریب تبدیل خوراک افزایش خواهید یافت . 

آیا میدانستید که در سنین پایین تامین سیستئین مورد نیاز از طریق جیره بسیار اهمیت دارد  چراکه در سنین پایین توانایی موجودات برای تبدیل متیونین به سیستئین از طریق واکنش های ترانس متیلاسیون و ترانس سولفوراسیون کم می باشد.

از دیگر نقش های مهم اسیدهای آمینه در تغذیه طیور دخالت آنها در سیستم ایمنی و پدافند اکسیداتیو است که در سطور زیر در مورد این نقش اسیدهای آمینه در تغذیه طیور می پردازیم.

۲- آیا میدانسیتید که محصولات اصلی سوخت ساز متیونین و سیستئین در بدن گلوتاتیون ، هموسیستئین و تائورین هستند که این مواد در پاسخ ایمنی دستگاه گوارش نقش زیادی دارند. در نتیجه به هنگام کمبود متیونین در جیره خطر بروز بیماری های روده ای افزایش پیدا خواهد کرد.

 نکته جالب این است که تائورین بیش از ۵۰ درصد از اسیدهای امینه آزاد موجود در لنفوسیت ها را تشکیل میدهد که این خود نشان دهنده اهمیت این اسید آمینه در ایمنی و پاسخ التهابی است . تائورین یک آنتی اکسیدان قوی می باشد. در نتیجه کمبود متیونین میتواند به شدت سیستم ایمنی و دفاع آنتی اکسیدانی پرنده را کاهش بدهد.

۳- ثابت شده است که مکمل کردن جیره با متیونین و سیستئین موجب بهبود سیستم ایمنی جوجه های آلوده به ویروس نیوکاسل از طریق تکثیر سلول های T، ترشح IgG، مهاجرت گلبول سفید و افزایش تیتر آنتی بادی می گردد. علاوه بر این نشان داده شده است که سیستئین به اندازه ۷۰ تا ۸۴ درصد متیونین بر ایمنی هومرال و سلولی موثر می باشد

۴- آیا میدانسیتد که استفاده از مکمل خوراکی N  استیل سیستئین (پیش ساز سیستئین) در افزایش عملکرد سیستم دفاعی بدن تحت شرایط ابتلا به بیماری کمک شایانی میکند.

۵- آیا میدانسیتد که بخش زیادی از متیونین جیره توسط میکروب های روده تجزیه می شود ! در نتیجه کنترل جمعیت میکروبی روده توسط برخی از افزودنی ها مثل اسیدی فایرها و یا پروبیوتیک ها میتواند باعث بهبود جذب متیونین شود.

۶– کمیود تریپتوفان در جیره میتواند اثر شدیدی بر روی رفتار پرنده داشته باشد به طوری که کمیود اسید آمینه تریپتوفان در جیره میتواند باعث عصبی شدن پرنده شود. دلیل این موضوع آن است که اسید آمینه تریپتوفان پیش ساز سرتونین است. کاهش سرتونین که به دلیل کمبود تریپتوفان روی میدهد می تواند باعث تغییرات رفتاری شدیدی در پرنده ها شود.

۷- تریپتوفان برای فعالیت ماکروفاژها و لنفوسیت ها ضروری می باشد.

۸- اسیدآمینه ترئونین سومین اسید آمینه محدود کننده در جیره پرندگان می باشد. کمیود این اسید آمینه میتواند به شدت سیستم ایمنی روده را تضعیف کند. 

چراکه ۲۸ تا ۴۰ درصد اسیدهای آمینه میوسین روده را ترئونین تشکیل میدهد. میوسین ها میتوانند به عوامل بیماریزا متصل شوند و در نتیجه بخشی از سیستم ایمنی روده به حساب می آیند. در نژاد کاب نشان داده شده است که نیاز پرنده ها در شرایط آلوده به این اسید آمینه افزایش پیدا می کند. ترئونین یکی از اجزای اصلی گاما گلوبولین پلاسما در طیور می باشد.

 ترئونین جیره بر سیستم ایمنی تاثیر میگذارد و موجب افزایش IgG سرمی در برخی از حیوانات می شود. نکته مهم آن است که فزونی ترئونین نیز میتواند مضر باشد چراکه کمبود و مازاد ترئونین می تواند باعث کاهش ساخت پروتینن های موکوسی و نیز میوسین روده شود

۹- آیا میدانسیتد که اسید آمینه گلوتامین فراوان ترین اسیدآمینه در بدن می باشد. اسید آمینه گلوتامین در سیستم ایمنی نقش دارد . این اسید آمینه در سنتز پروتیین در کبد، گلوکونئوژنز، بیوسنتز اسیدهای نوکلئیک، پاسخ ایمنی و تنظیم شرایط احیای سلولی نقش دارد.

۱۰- ممکن است که اسید آمینه لیزین میزان گلیکوزن و طول ویلی ها در روده را تحت تایر قرار بدهد . بنابراین کمبود لیزین میتواند جذب مواد مغذی از روده ها را کاهش بدهد. از سوی دیگر تامین ناکافی لیزین موجب کاهش پاسخ آنتی بادی و ایمنی سلولی در جوجه ها میشود.

۱۱- متاسفانه طیور کاملا وابسته به آرژنین موجود در جیره می باشند. آرژنین در تولید NO (اکسید نیتریک) نقش دارد. از سوی دیگر آرژنین خاصیت ضد توموری داشته و باعث افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت در پاسخ به عفونت ویروسی می شود.

 جهانیان در سال ۲۰۰۹ نشان داده است که نیاز آرژنین برای عملکرد مطلوب سیستم ایمنی در جوجه های گوشتی بسیار بالاتر از نیاز آن برای حداکثر رشد یا ضریب تبدیل غذایی می باشد.

در مورد بیماری پر و منقار طوطی چه می دانید؟

یک بیماری ویروسی است که نه تنها طوطی سانان بلکه سایر پرنده ها را نیز درگیر می کند. شاید بتوان این بیماری را یکی از پرهزینه ترین و رنج آور ترین بیماری برای پرنده و صاحبین آن در سراسر دنیا دانست. البته موارد فوق این بیماری نیز به دفعات مشاهده شده است که گواه آن مراجعات متعدد از سراسر کشور در خصوص این بیماری به کلینیک تخصصی پرندگان می باشد.

 این بیماری می تواند در طوطی خاکستری آفریقایی، لوریکیت، مرغ عشق و سایر گونه های طوطی منشا گرفته از آسیا، استرالیا و آفریقا دیده شود. به طور کلی، این بیماری برروی پرندگان جوان اثر می گذارد و به ندرت در پرندگان بزرگتر از سه سال دیده می شود.

بیماری خطرناک است که در تمام طوطی سانان رایج است.

البته بیشتر پرندگانی که سنشان کمتر از دوسال است به این بیماری مبتلا میشوند ولی این بیماری در هر سنی تاثیر متفاوت دار

این بیماری را می توان بعنوان یکی از بیماریهای خطرناک و اغلب کشنده در پرندگان بالاخص طوطی سانان دانست.

 متاسفانه در بسیاری از مواقع بیماری فوق تشخیص صحیح داده نشده و اغلب پرکنی مشاهده شده را مربوط به موارد دیگر مسبب آن بیان می دارند. 

عامل این بیماری نوعی ویروس است که منقار و پر و سیستم ایمنی بدن پرنده را درگیر میکند و بین کل خانواده طوطی سانان مشترک است. 

ویروس  PBFD از خانواده Circovirus ها است که یکی از کوچک ترین ویروس ها محسوب می شود. ویروس - PBFD نخستین بار در سال 1975 توسط دامپزشکان استرالیایی کشف شد (عامل مرگ مشکوک هزاران کوکاتو در استرالیا ویروس PBFD بوده است).

 بیشترین آمار ابتلا به PBFD از آن طوطی های استرالیایی و بالاخص خانواده ککاتو ها(Cockatoo) است ولی تقریبا بیشتر طوطی ها نظیر اکلکتوس , لاوبرد , باجریگار , طوطی خاکستری آفریقایی و .... (بیشتر از 40 گونه ثبت شده است) به آن مبتلا میشوند.

راههای انتقال ویروس:

 PBFD به شدت واگیر دار است و از آن دسته از ویروس هایی است که از طریق هوا به راحتی جا به جا میشوند(airborne virus)ویروس از طریق ترشحات چشم و اشک طوطی , محتویات چینه دان(غذا دادن نر به ماده یا غذا دادن والدین به جوجه ها) , مدفوع , گرد پر طوطی(تنفس طوطی یا ریختن گرد داخل ظرف غذا یا آب) و .... به راحتی منتقل میشود.

گرد بدن و پر طوطی آلوده حتی از طریق بدن و لباس انسان به راحتی از مغاره های پرنده فروشی به منازل و یا سالن های تکثیر منتقل میشود.احتمال انتقال ویروس از طریق پرنده ماده به تخم نیز وجود دارد.

دوره بروز و علائم

دوره نهفتگی ویروس (زمان ورود ویروس به بدن پرنده تا پدیدار شدن اولین علائم بیماری) ممکن است از 3 هفته تا چندین سال به طول انجامد.مدت زمان نهفتگی ویروس بستگی به حجم ویروس منتقل شده , سن پرنده , قدرت و ضعف سیستم ایمنی بدن پرنده و سلامت پرها دارد. در این مدت پرنده آلوده ناقل ویروس خواهد بود

بار ها دیده شده که اشتباه تولید کنندگان طوطی و انتقال یک پرنده ناقل که در ظاهر از سلامت کامل برخور دار است به سالن های تکثیر باعث مبتلا شدن تمام طوطی های یک سالن پرورش و تکثیر شده است

معمولا اولین علامت مردن جوجه های کم سن بدون علائم ظاهری مشخص است.

 فرم مزمن , حاد و فوق حاد از این بیماری وجود دارد.

 

علائم بیماری در فرم فوق حاد :

فرم فوق حاد PBFD معمولا در طوطی های جوجه و خیلی جوان مشاهده میشود و ممکن است علائمی گمراه کننده و پیچیده و ظاهرا غیر مرتبط با بیماری داشته باشد

1- افسردگی 

2- استفراغ به دلیل عدم تحرک غذا در چینه دان و به وجود آمدن حالت سکون در چینه دان

3- اسهال 

4- بیماری تنفسی و به وجود آمدن حالتی شبیه به ذات الریه

5- در نهایت مرگ طوطی بدون علائم ظاهری بیماری(حالت غیر طبیعی در منقار و پرهای طوطی)

 

علائم بیماری در فرم حاد :

فرم حاد PBFD معمولا در طوطی های جوان (نه جوجه) مشاهده میشود و معمولا علائم بیماری در پرهای ریز وکرکی طوطی ظاهر میشود.

 در این حالت پرهای ریز و کرکی و پرهای در حال رشد همگی خراب و ناقص میشوند. دور پرهای جدید خط های مدوری ایجاد خواهد شد که پر رو از پایه و قبل از رشد کامل فشرده و له میکنند.

1-کم شدن اشتها و وزن پرنده

2-کنده شدن و ریختن پرها

3-شکستن پرها

4- خونریزی در محل شکستگی و کنده شدن پر

5- درد شدید در محل شکستگی و کنده شدن پر

6-غیر طبیعی و دفرمه شدن پرها

7-نهایتا مرگ طوطی

علائم بیماری در فرم مزمن :

فرم مزمن PBFD معمولا در طوطی های پیر مشاهده میشود.اولین علامت حالت مزمن کم شدن و در نهایتقطع تولید گرد در پر های طوطیست. 

پرهای طوطی در فرم مزمن نرم و سست و نازک میشوند و به راحتی میشکنند. با آسیب دیدن ریشه پر ها بدن پرنده قادر به ساختن پرهای جدید نخواهد بود.

پر های دم و شانه یا تاج (کاکادو ها) طوطی از این قائده مستثنی نیست.در این زمان پوست لخت بدن پرنده به صورت زشتی نمایان میشود و روی پوست و منقار طوطی اثری از گرد طبیعی بدن طوطی وجود نخواهد داشت.

پرهای جدیدی که بعد از ریختن جایگزین میشوند پلاسیده و دفرمه هستند و تغییر رنگ در پرهای جدید کاملا مشهود است

1-متوقف شدن تولید گرد در پرهای طوطی

2-سست و نازک شدن پرها

3-شکستن پرها

4-خونریزی در محل شکستگی و کنده شدن پر

5-تغییر رنگ پر ها

6-تغییر حالت و فر خوردن پر ها

7-پلاسیده شدن پر ها

8-به وجود آمدن نقاط فرو رفته و خالی در نوک پرنده

9-به وجود آمدن قسمت های قهوه ای و مرده داخل قسمت بالایی منقار(بافت مرده در نوک طوطی قهوه ای رنگ میشود)

10-دفرمه شدن و دراز شدن منقار طوطی

11-شکستن نوک طوطی

12-عفونت منقار و دهان در طوطی

13-دفرمه شدن و دراز شدن ناخن طوطی

14-زخم شدن ناخن طوطی

15-ترشحات لزج و سبز رنگ در اشک طوطی

16-درگیر شدن و از کار افتادن جگر و کبد طوطی(مرگ)

17-کم شدن اشتها و وزن پرنده

18-عفونت های ثانویه(قارچی - باکتریایی - ویروسی) و نهایتا مرگ طوطی

پرنده آلوده به فرم مزمن بین چند ماه تا چند سال زنده خواهد ماند و در این مدت هر روز ضعیف تر و افسرده تر میشود که شرایط بسیاد سختی رو برای صاحب پرنده ایجاد خواهد کرد

در نهایت طوطی در اثر ابتلا به یک بیماری یا عفونت ثانویه از بین خواهد رفت

کیت های تست PBFD (از طریق گرد بدن طوطی و آزمایش خون) کمک زیادی به تشخیص بیماری قبل از نمایان شدن علائم ظاهری و جلیوگیری از گسترش آن میکنند.