کنترل گاز آمونیاک در مرغداری

علائم بیماری پرندگان چیست؟

خارج شدن مدفوع از حالت طبیعی:
تغییر رنگ مدفوع می تواند به دلیل غذای پرنده نیز باشد.با این حال اگر مدفوع پرنده زرد,قهوه ایی تیره,قیری یا سیاه باشد,ممکن است نشان دهنده خون ریزی داخلی باشد.

خون ریزی داخلی مشکل بسیار جدی است که می تواند موجب مرگ پرنده شود و در چنین شرایطی شما باید فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

همچنین اگر مدفوع بسیار سفت یا ابکی باشد,می تواند برای پرنده مشکلات زیادی را ایجاد کند.

پر های ژولیده:
ژولیده بودن پرهای پرنده می تواند نشان دهنده مشکلات تنفسی یا احتلالات داخلی باشد.همچنین می تواند نشانه کاهش وزن(که می تواند منجر به مرگ پرنده شود) نیز باشد!اگر پرهای پرنده شما بیش از چند روز حالت غیر عادی و ژولیده داشت,در اولین فرصت به دامپزشک مراجعه کنید.

ابریزش از چشم

آبریزش اشک یا ترشحات از چشم پرنده می تواند نشانه بیماری های تنفسی,عصبی و یا عضلانی باشد.این نیز یکی از علائم خطرناک و جدی است که نیاز به معاینه و تشخیص دقیق دامپزشک دارد.

تنفس با دهان باز:

متاسفانه,مشکلات و بیماری های تنفسی رایج ترین و جدی ترین مشکلات سلامتی در پرندگان خانگی محسوب می شوند.اگر شما دیدید که پرنده با دهان باز تنفس می کند و در حال استراحت است,جای نگرانی نیست زیرا برخی از پرندگان هنگام استراحت با دهان باز تنفس می کنند . 

اما اگر این علامت چند بار تکرار شد و پرنده به صورت مکرر با دهان باز تنفس کرد,باید او را نزد دامپزشک ببرید.

این یکی از جدی ترین و خطرناک ترین علائم بیماری در پرندگان است و به معاینه و بررسی دقیق نیاز دارد.حتی احتمال بستری شدن پرنده در بیمارستان نیز وجود دارد.

پرهای کثیف:
اصولا پرندگان حیوانات تمیزی هستند و معمولا هر روز با منقار و زبان خود پرهای خود را تمیز می کنند.آن ها همیشه پر های خود را تمیز نگه می دارند.

اگر شما متوجه شدید انتهای پرهای پرنده یا پرهای کفل او کثیف یا به هم چسبیده به نظر می ایند,پرنده را به دامپزشک ببرید زیرا ممکن است بیمار شده باشد.

دلیل به هم چسبیدگی یا کثیفی پرها می تواند اسهال نیز باشد.

بعد از دیدن این علامت در پرنده خود,هر روز غذا و مدفوع پرنده خود را از نزدیک و با دقت بررسی کنید و در صورت مشاهده هر گونه تغییر,در اسرع وقت پرنده را نزد دامپزشک ببرید.

کاهش وزن:

بسیاری از پرندگان بیمار,وزن خود را از دست می دهند اما سعی می کنند آن را پنهان کنند.کاهش وزن نه تنها می تواند نشانه یک بیماری خطرناک باشد,بلکه می تواند سلامتی پرنده شما را نیز تحدید کند.

کاهش وزن باعث ضعیف شدن پرنده و ایجاد اختلال در عملکرد اعضای بدن او می شود.

وزن پرنده خود را مرتبا چک کنید و اگر متوجه کم شدن وزن او شدید به دامپزشک اطلاع دهید.به یاد داشته باشید رژیم غذایی نا درست و نا متعادل نیز می تواند باعث کاهش وزن پرنده شود.

تغییر در صدای پرنده:
مانند انسان ها,پرندگان نیز موجودات بسیار پر حرف و پر سر و صدایی هستند.به صدای پرنده خود به دقت گوش دهید به طوری که تون صدای او را به خوبی بشناسید.

اگر با رفتار و عادات و... پرنده خود بیشتر آشنا شوید,خیلی راحت تر می توانید از بروز مشکلات جلوگیری کنید!اگر متوجه تغییر در فرکانس یا تون صدای پرنده خود شدید,با دامپزشک تماس بگیرید و در صورت مشاهده علائم دیگر,پرنده را برای معاینه به کلینیک دامپزشکی ببرید.

تکان دادن دم:

مانند علائم دیگر,تکان دادن یا بالا بردن دم به سمت بالا می تواند نشانه یک بیماری حطرناک باشد.تکان دادن دم می تواند نشانه عفونت تنفسی باشد.پرندگان بر خلاف انسان ها دیافراگم که قفسه سینه را از ناحیه شکم جدا می کند ,ندارند و عضلات درون دم باعث گسترش و چرخش بهتر هوا در ریه پرنده می شوند.اگر پرنده دچار مشکلات تنفسی شده باشد,عضلات دم نمی توانند کار خود را به خوبی انجام دهند و به همین دلیل پرنده مجبور است مرتبا دم خود را تکان دهد.اگر شما این نشانه را در پرنده خود مشاهده کردید باید فورا به دامپزشک اطلاع دهید.عدم توجه به این علامت و عدم تشخیص علت ان,می تواند زندگی پرنده شما را به خطر بندازد.

تشخیص زود هنگام_کلید درمان:
یک علامت از بیماری,می تواند باعث مرگ پرنده شما شود اما در صورت تشخیص زود هنگام, می توانید زندگی پرنده خود را نجات دهید.به یاد داشته باشید حتی یک علامت ساده و مختصر می تواند در یک چشم بر هم زدن به تحدید بسیار جدی تبدیل شود.

پرنده خود را هر روز زیر نظر داشته باشید و مطمئن شوید علائمی از عفونت یا بیماری در او وجود ندارد.

در صورت مشاهده هر گونه تغییر در رفتار یا بدن پرنده,فورا با دامپرشک تماس بگیرید.

همه چیز درباره آبله پرندگان

آبله پرندگان ، نوعی بیماری ویروسی است که رشد آهسته ایی را در طول روند بیماری دارد . این بیماری بطور معمول با ضایعات و پلاکهای موجود بر روی حلق شناخته میشود . آبله پرندگان ، سبب بیماری مرغها ، کبوتران ، بوقلمون و قناری ها میشود . این بیماری در سراسر جهان پراکنده شده است 

شیوع این بیماری بین 10 تا 95 درصد میباشد . این درحالیست که تلفات آبله معمولا محدود بوده و بین 0 تا 500 درصد میباشد . 

بیماری فوق ، در میانخراشیدگی های پوست و زخم ها یا در مجاری تنفسی ایجاد میشود . انتقال بیماری آبله بطور معمول توسط پرندگان ، مدفوع و پشه ها ( برای 6 هفته )صورت می پذیرد .
 ویروس عامل این بیماری برای مدت ها در محیط باقی می ماند . 

میزان بروزاین بیماری در خروسها بیشتر از مرغهاست . دلیل این امر را میتوان در گرایش بیشتر خروسها به جنگیدن جستجو کرد . 

تحت چنین شرایطی ، آسیبهای پوستی بیشتر شده و احتمال بروز بیماری نیز افزایش می یابد . 

دوره بیماری آبله باتوجه به نوع و گونه پرنده درگیر ، در حدود 14 روز میباشد

نشانه ها :

وجود جوش و همچنین زخمهایی بر روی تاج و ریش .
ضایعات کازئوس بر روی دهان ، حلق و همچنین نای .
افسردگی .
کاهش اشتها .
کاهش رشد .
 کاهش تولید تحم مرغ .

نشانه های پس از مرگ :
بروز پاپول که تبدیل به وزیکل شده و سپس پوستول پدید می آید .
وجود زخمهای گسترده .
در فرم دیفتریک بیماری ، پلاکهای کازئوس در دهان ، حلق ، نای و محوطه حفره بینی پدید می آید .
 وجود گنجیدگی های داخل سیتوپلاسمی ( اجسام بولینگر ) با اجسام اصلی ( اجسام بورل ) در معاینات میکروسکوپی .

تشخیص :
با توجه به تاریخچه بیماری و نشانه ها و ضایعات ، میتوان به تشخیص اولیه دست یافت . اما تشخیص قطعی را بایستی پس از بررسی گنجیدگی های داخل سلولی در مقاطع بدست آمده و همچنین جداسازی عامل بیماری ( تولید پوک درغشای کوریوآلانتوئیک ) ابراز کرد .
توجه داشته باشید که این بیماری را بایستی از بیماریهایی چون تریکومونیازیس یا صدمات فیزیکی پوست جدا نمود

 درمان :

متاسفانه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد . اما واکسیناسیون پرندگانی که هنوز درگیر نشده اند مفید واقع خواهد شد . 

این نوع واکسیناسیون ، بطور معمول توسط سویه های ماکیان و با روش wingweb صورت می پذیرد . از سوی دیگر ، درصورتی که احتمال عفونت ثانویه وجود دارد ،استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف پیشنهاد میشود .

پیشگیری :

با استفاده از واکسیناسیون پرندگان ( بجز قناری ) میتوان از بروز اینبیماری جلوگیری کرد . این نوع واکسیناسیون در طیور صنعتی ، قبل از تولیدپیشنهاد میشود . واکسیناسیون بوقلمونها در سن 2 تا 3 ماهگی در ران پرندهصورت می گیرد .

تاثیرات واکسن را نیز بایستی 7 تا 100 روز پس از واکسیناسیون بررسی کرد .این در حالیست که بر طبق گزارشات صورت گرفته ، ایمنی متقاطع بسیار خوبی میان سویه های ویروسی مختلف این بیماری وجود دارد .